Sessie 1 (14.00 - 15.00 uur)
Sprekers | Colleges |
![]() | Sentencing in International Criminal Justice Genocide, crimes against humanity and war crimes are the most serious crimes of international concern. These international crimes, such as committed during the conflicts in the former Yugoslavia, Rwanda or Congo, entail widespread mortality and victimisation, as well as long-lasting societal trauma and disruption, that may take generations to heal. While for some conflicts, domestic courts have prosecuted these crimes, the international community has established international criminal courts and tribunals to ensure that “justice is done” and the most culpable perpetrators do not go unpunished. Up till now, the international criminal courts and tribunals such as the one for Yugoslavia, Rwanda, Sierra Leone or the permanent ICC, convicted over 150 individuals. How did they punish the architects of Rwanda genocide where 800.000 individuals were killed or perpetrators of widespread rape committed during the wars in the former Yugoslavia? What about Congolese warlords convicted of recruiting child soldiers and using them in fighting? Do these most serious crimes always entail the most severe sanction? Where do the individuals convicted by international courts serve their sentences, under what conditions and are they ever released and free again? In this presentation we will discuss all these and many more thorny questions relating to sentencing in international criminal justice. |
![]() | Positive Criminology
Als het om veiligheid gaat, bedienen politici en beleidsmakers zich vrijwel uitsluitend van een negatief vocabulaire. We moeten strenger straffen, meer controleren, minder gedogen. Het gevolg is dat burgers zich steeds onveiliger voelen, terwijl de criminaliteit al sinds 2001 is afgenomen. Uitdaging is te zoeken naar nieuwe manieren om het gevoel van veiligheid te bevorderen. Dat kun je doen door op lokaal niveau positieve waarden van veiligheid te versterken. Vertrouwen en verbondenheid staan hierin centraal. Dit betekent niet alleen aandacht voor het bestrijden van criminaliteit – de negatieve invulling – maar ook voor het opbouwen van sociale verbanden waarin burgers zekerheid en onderlinge verbondenheid vinden: de positieve invulling van veiligheid. |
Sessie 2 (15.30 - 16.30 uur)
Sprekers | Colleges |
![]() | Straatkrediet ‘Straatkrediet’ is de titel van de biografie uit 2015 over Said Bensellam. Het boek is gebaseerd op interviews en observaties en kwam tot stand in nauwe samenwerking met de hoofdpersoon. Het is dus een geautoriseerde biografie. Criminologen doen zelden biografisch onderzoek, omdat dit soort casestudies weinig uitspraken zouden toelaten over een grotere verzameling. Vanwege de grote rijkdom van het verzamelde materiaal ontstaan hier echter werkelijk diepe inzichten. Said kwam op jonge leeftijd als de zoon van een gastarbeider vanuit Marokko naar Nederland. Hij gaat spijbelen en dreigt af te glijden, maar via een oer-Hollandse sportschool wordt hij een succesvol portier, die werkt aan de deur van een beruchte nachtclub. Hij realiseert zich met één been in de onderwereld te staan en geeft zijn leven een wending als hij jongerenwerk gaat doen en allerlei projecten opstart. Hij heeft daarvoor veel erkenning gekregen en werd gekozen tot ‘Amsterdammer van het jaar 2006’. |
![]() | Intergenerationele overdracht van criminaliteit
De appel valt niet ver van de boom. Dit spreekwoord illustreert de algemene heersende opvatting dat kinderen op hun ouders lijken, zowel qua uiterlijk als gedrag. Maar geldt dit ook voor crimineel en gewelddadig gedrag? Met behulp van officiële gegevens van vijf opeenvolgende generaties is onderzocht of criminaliteit – en geweld in het bijzonder - concentreert binnen families en wordt overgedragen van de ene generatie op de andere. De mogelijke oorzaken voor deze intergenerationele overdracht, zoals genetische invloeden en social learning, komen ook aan bod tijdens deze sessie. Daarnaast wordt besproken of er factoren zijn die er voor zorgen dat kinderen een grotere of juist kleinere kans hebben om het criminele gedrag van de ouder voort te zetten. |